նվաստացա բանտիս մեջ մինչև անգամ պահապանս արտասուքովս Հրապուրելու և անոր ձեռամբ տաճկի մի տուն պա֊ տրս պարվելուս,.
և ահա կը մեռնիմ առանց աչերս մինչ երկինք կարենալ բարձրացնելու* կը մեռնիմ ԼՔՏաԼ> նախատյալ * » » . . Գ»։
Ձայնը նվաղեցավ> և մինչդեռ Տիգրանին անունը կը հնչեր, վերջին շունչը փչեց։ Զարհուրելի Էր այսպիսի տեսիլ մ* ինձ համար։ Աչերս մթնցան, չգիտեմ ինչ եղա։ Երբ ինքզինքիս եկա, գգացի թե անկողնույս վրա տարածված Էի։ Սարսափա-Հար աչքերս զՏիզրան փնտրեցին. իմ քովս Էբ նա, ոլ ահաբեկ և հաս ահ ւստ կ սորս սեր որ կենաց նշան տամ։ Ոհ, ինչո՛ւ հ ավիտ են ակ անւսթյա\)ւ )ւի\նջ։ւվ չի յ>)ւացա, աո ի՞նչ ծառայեց զարթնաթ յո\ ն ս։
Ա՛յս աղետալի ղեպքխն երկրորղ օրր Տի ղրանս ձերբակալեցին, էլամ րսվ ևս ըսեմ՝ կյանքս Հափշտակեցին։ Տիգրան յո՚֊ր ազատության զոՀովը կը տումե ինձ շնորՀած օրեբր♦ ողորմելի՜ շնորՀք։
Կ՚նացի այցելություն ընելու Տիգրանին յուր բանտին մեջ։ Ուզեցի մասնակցիլ յուր բանտարկության, բայց նույնիսկ այդ մխիթարությունը զլացան ինձմե։ Փոխանակ ես իրեն սփոփանք տ՛ալու, ինքը մխիթարեց զիս ապաՀովցնելով թե՝ քիչ օրեն վերստին իմ քովս պիտի վերադառնա առանց չարագործ ոգվո մեքենայություններե վախ կրելու այսուՀետև։ Ւնքն այնպիսի վեՀություն մ՚ ունի վրան որ մեծ Է նույնիսկ բանտին մեշ, ոչինչ կր նվաստացնե զինքը և ոչ իսկ կը վՀատեցնեէ, բնդՀակառակն այնպիսի պատկառանք մի կազդե պահապան֊ Ներուն, որ կարծես թե երբ իրեն կը մոտենանՀ իրմե Հրաման ընդունելու համար Է։ Շատ ավելի դատավորի կը նմանի քան թե դատապարտյալի։ ճշմարիտ մեծությունն ամեն պարագայի մեջ կը հայտնվի, և ոչ ինչ կարող Է ճնշել զայն։
Բանտը՝ Տիգրանին ներկայությամբ՝ անեզրություն կը թվեր ինձ♦ իսկ անեզրությունն առանց Տիգրանին՝ բանտ մի։. Ո րչափ ժամանակ դեռ արդյոք վայրկյաններ պիտի Համրեմ, և մեն մի վայրկյան մինչև ցե՞րբ ցավ մի պիտի նետե երեսիս։ Քանի մ՛ օր Հառաջ ժամանակը կը սուրար երջանկության թե–
151
