հետ ամուսնանալու։ Այդ սիրամոլ կինը կուզեր որևէ ամուսնություն արգիլել, և զերիաասարդը փրկելով կաշկանդել զայն վերստին յուր անձին։
Պ. Գրիգոր կանգնեցավ Սիսակի առջև իբր վրիժառու ոգի մի որ նախանձախնդիր պատվո մասին, համար կը պահանջեր այն անպատվության համար զոր մտցուցած էր յուր տան մեջ ընդունած հյուրընկալության փոխարեն։
Նախ մեղապարտ երիտասարդն այլագունեցավ և ջանաց ուրանալ իրեն վերագրված հանցանքը։ Բայց երբ ամեն մանրամասնություն անոր հիշեցուց վիրավորյալ հայրն, անկարող եղավ Սիսակ յուր պախարակելի ընթացքն այլևս ծածկելու։ Ուստի պ. Գրիգոր հարկադրեց զնա անմիջապես որոշելու երեք պայմանաց մեջեն այն՝ որ հաճելի կը թվեր իրեն. այսինքն կամ յուր դստեր հետ ամուսնանալ, կամ երեք հարյուր ոսկի հատուցանել և կամ ի դատ կոչվիլ։
Սիսակ հուսահատական վիճակի մեջ կը գտնվեր։ Եթե այդ գայթակղական եղելությունն երևան ելներ, յուր ամուսնական խորհրդոց վերջ տալու էր Վարդանույշի հետ։ Կը մակաբերեր որ Երանյանի դուստրն իրեն չպիտի ներեր յուր երկրորդ անհավատարմությունն, երբ ինքն մանավանդ բերնովը խոստովանած էր թե տիկին Աբգարյանեն հեռանալը պատշաճ դատած էր նույն վայրկյանեն որ իրեն մեկ ամսվան պայմանաժամ դրած էր. և ահա ոչ միայն յուր պարտուցը դեմ գործած էր առավել ծանր կերպիվ նոր սիրահարություն մ՚ունենալովն, այլ և հայտնի էր թե յուր վերադարձն հապաղեցուցած էր հեշտությանց մեջ լողալու համար։
Ուստի այդ գայթակղալից դեպքը խեղդելու էր անպատճառ. բայց ի՞նչ եղանակավ, քանի որ դրամ չուներ, և ուսկի՞ց կրնար փոխառություն մ՚ընել երբ վճարման մասին ապահովություն տալու միջոց չուներ։
Գավառացի՞ն առնուլ. այդ մտքեն իսկ չէր անցներ։ Ինքը զամենքը կը ծաղրեր, և նշավակելի՞ պիտի լիներ գավառացի աղջկան մի թակարդին մեջ իյնալով։ Իսկ դատին գալով կը
