Էջ:Երկիրներ եւ մարդեր, Թորոս Թորանեան.djvu/223

Այս էջը սրբագրված է

կը դնենք ձեր առաջարկը։

Ես Պրն. Տնօրէնին խոստումը ստուգելու աոիթր տակաւին չունեցաք բայց անձամբ, մտքով յաճախ կայցելեմ Գահիրէի հայող դոյդ գերեզմանատուները...

ԱՐՄԵՆՈՒՀԵ ԹԷՈԶԵԱՆին հանդիպեցայ Իսթանպուլ, «Մարմա­րտ» օրաթերթի խմբագրատան մէջ: եր պահեմինծի համար մակագրած իր քերթուածներու անդրանիկ ժողովածուն: Նուիրումով կաշխատէր թերթին Համար։

ՀԱՅԿԱԶՆ ԳԱԼՈԻՍՏԵԱՆն ալ բանաստեղծ էր։ Ւսթանպուլա հայ նոր գրական շարժումի առաջին շարքերէն քալող։ Համեստ, համեստ, համեստ տգայ մր, որ մեր մոլորակէն չէր կարծէք։

Մեկներ աւ հայրենիք։ Թերթերր գրեցին, թէ մահացած է։ Չհաս­տատեցի։ Այդքան աղնիլ մէկը մահանա՞յ...

Ինք գնաց, բայց ազնուութիւնը թողուր մեր աշխարհին մէջ, իր հետ չտարաւ։ Եսասէր չէր բնաւ։

ԵՐՈԻԱՆԴ ԿՈՊԷԼԵԱՆը տեսայ իր տան մէջ։ Թաքս իմի հրապարակին մօտելւր։ Պարդ ու սահուն հայերէնով պատմուածքներ կը գրէ–՝

Շրջան մր, Պէյրութ գալով, տեղ մր գրաւեց «Այգ» օրաթերթի խմբագրութեան մէջ։

Ունի պատմուածքներու մէկ քանի գիրք։ Անպայման անուն մըն է իսթանպուլահայ արձակին մէջ։ եր շարունակէ արտադրել։

Միասին յիշեցինք իր պէյրութեան օրերը։ Տիկ-եոպէլեան յիշեց, թէ աղջիկիս ա Անիին ուսուցչուհին եղած է Պէյրութի Տէմիրճեան մանկապարտէղին մէջ։ եոպէլեանը ըսելիք ունեցող արձակագիր է։