⁂
ՍԱՀԱԿ ՊԱԼԸԳՃԵԱՆր եգիպտահայ գրող էր։ Իրեն Հանդիպեցայ Պրաղիլիոյ մէջ - Ռիօ Տր Ժանէյրօ։ Նկարչագեղ է այս քաղաքը, որ կր տարածուի րուրներու վրայ, ովկիանոսի ափին։
Հարուստ է ժանէյրօն թանկագին քարերով ու գողերով... Մեղի ամէն վայրկեան կիսէին, ղգոյշ եղէքէ ամէն քայլափոխի, զգոյշ եղէք... Մարգ որքան ղգոյշ պէտք է քալէ փողողին մէջ, որ գողերու յարձակումին շենթարկաի։
Նստած էի շքեղ պանդոկի մը ճաշարանին մէջ աներկրային պտուղներ կր ճաշակէի, որոնգ ոշ Համն ու հոտը գիտէի, ոչ ալ լսած էի անունը։
Մտածեղի սպասեակէն խնդրել Հեռախօսներու գիրքր։ Զերաւ։ Գտայ Սա Հակ Պալրգ ճեւանի Հեռախօսի թիւր։ Խօսեցայ Հետը։ Եկաւ։
կոկիկ մարգ մրն էր։ Երկար տարիներէ ի վեր գիրք չէր Հրատարակած։ Ցիշեցինք իր առաջին երկու գիրքերր։ Առաջարկեցի, որ պատմրւածքներա նոր ժողովածու մր Հրատարակենք իրմէ։ Համաձայն գտնուե ցաւ։ Գնաց բերաւ։
Իր բացակայութեան, նոյն օթէլին մէջ Հիւրաբար գտնուող Օննիկ Ալեքսանեանին պատմեցի մեր այս տեսակցութեան մասին, ինչ կըսես, եղբայր, ըսաւ, րոեւլ է ՍաՀակր Հոս է, մեր պատանեկութեան, ԳաՀիրէի մէջ միասին պասքէթպոլ կր խաղայինք։ Իսկ ինչ կր վերաբերի իր պատմուածքնեւրուն Հրատարակութեան ծախսին, ես ալ կր մասնակցիմ։ Այս ըսելն ու գրպանէն չէքի տետրակր Հանելր ու իմ անունովս գումար մը գրեւք մէկ եղաւ։
Զարմացած էի։ Օննիկր աւ եյցուց.- Չըլլայ իրեն բտն մը ըսես։
- Իիչ ետք ՍաՀակ Պալրգճեւանր եկաւ պատմուածքներու ձեռագիրով։
Երկու վաղեմի ընկերներ իրարու վիզ փաթթուեգան։ Աշխար Հը իրենցն Էր եոաւոր Պրաղիւիոյ ափերուն...
Ես Հրատարակեցի ՍաՀակ Պալըգճեանին գիրքր։ Հեղինակը գոՀ մնաց։
Հիմա, ստէպ կր թղթակցինք։
Սա Հակ Պալրգճեան կր շարունակէ աշխատակցիլ սփիւռքաՀայ մամոլլին՝ թարգմանութիւննեով ու յօդուածներով։
կոչեցեալ մրն էր ան, որ Եգիպտոսէն Հեռանալով կորսնցուց իր նիլթր։
