խօսին նաեւ սփիւռքահայ այն ուսանողները, որոնք այդ վայրկեանին ներկայ են ժողովուրդին մէջ:
երեք հոգի էինք Վարդերեսեան, Անահիտ Բէօսէեան եւ Թորանեան: Բեմ առաջնորդուեցանք։ էս տեղ գրաւեցի փրոֆ, Ֆէյտիին մօտ: Խնգրեցին, որ խօսինք։ Երկու ընկերներս հրաժարեցան։
Խօսքը իմս էր։ Ելայ ոտքի ու յայտարարեցիՍա րոպէին, երբ այսաեղ լսեցինք սքանչելի բացատրութիւններր մեր հայրենիքի երիտասարդութեան ներկայացուցիչներուն, հոն, մեր ժողովուրդը սեւ հաց կուտէ։
Այս խօսքիս վրայ սրահին մէջ տիրեց վախաղդու լռութիւն։ Հայաստստնցիներր այնպիսի խեթ հայեացք մր նետեցին վրաս, որ կարծես սպաննել ուղէին դիս տեղն ու տեղր։ Բայց ես խօսքս չարունակեցիՍիրելիներ, ըսի, առաջ մեր ւՒողովուրդին ճակատագիըր սեւ էր։ Միանալով Խորհրդալին Ռուսաստանին, մենք մեր ճակատագիըր փոխեցինք վարդագոյնի։ Եր ճակատագիըր փոխել գիտցող ժող ովուրդր դիւրութեամբ սեւ հացր կր վերածէ սպիտակի։ Սրահը մակընթացութիւն ապրեցաւ։ Այդպէս շարունակեցի խօսքս։ Երբ վերջացուցի, բոլորը եկան շնորհաւորելու զիս, առաջին աոթիւ փրոֆ. Ֆէյտին էր, յետոյ հայաստանցիներր, որոնք հարց կու տային.– Ո^ւր ես սովոր ել այսպէս խօսիլը։ Պատասխանեցի,– Կապիտալիստական աշխարհում:
Բոլորս խնդացինք։
Ուրեմն, 1983ին Սայապալեաններա տան մէջյիշեցինք այս բոլորը եւ զուարթ պահ մր ապրեցանք:
Փրոֆ. Ֆրետերիք Ֆէյտին արդէն 7/7 տարեկան է։ Այս նշանակալի տարեթիւր տօնուեցաւ մեր կարդ մր գաղաթներուն մէջ, ի յարգանս ֆրանսացի հայագէտին:
Ֆրետերիք Ֆէյտին կր շարու նակլ աշխատիլ։ Ո^վ չի գտեր, որ կեանքր աշխատելով միայն կ՚առնէ նշանակութիւն։
⁂
ՄԵԼԵՆԷ ԳՈՎԱ ՆՃԵԱ Նի մասին կ *ու զեմըսել երկու խօսք։ Հայագէտ մր չէր, Ըայգ տասնամեակներ ամրողջ հայերէն սորվեցուցած էր Պրխքսէլի հայ մանուկներուն։
Պրիւքսէլ բնակող այսօրուան հայ երիտասարդներէն շատեր իրենց մայրենի լեղուն կր պարտին այս յոգնիլ չգիտցող, անհունօրէն նուիրուած Տիկինին։
Երբ գինք ճանչցայ, արդէն իննսուն տարեկան էր։ Տեսողութիւնը գրեթէ կորսնցուցած էր։ Շէնքի մր երկրորդ յարկը բարձրացայ,
