⁂
ՄԱՆՈՒԷԼ ՂԲԴԵԱՆր Երեւանի մէջ անուն ուներ ոդ նկարիչ էր եւ ՌՈՒԲԷՆ եղբայրն ալ՝ բժիշկ։
Մանուէլը վերադարձաւ Պուէնոս Այրէս, Ռուբէնը Պոսթըն:
Զեւմ գիտեր այս մեկնումը ինչ նորութիւն բերաւ իրենը, ինչ առաւելութիւն: Ես կը յիշեմիրենը երեւանեան տունը, որ արուեստի տուն էր։ ճաշակով յարդարուած ու հնութիւններով, երփնագրերով վրձինուած։ Այդ տունը մտնողը անպայման արուեստի մթնոլորտ կր շնչէր, կապրէր։
Պոսթըն խօսեըայ Ռուբէնին հետ։ Կապրէր: Այդքան։ Պուէնոս Այրէս խօսեըայ Մանուէլ Ղրդեանին հետ։ Ցուըահաանդէս մը ունէր Բարեգոր ծականի տան մէջ։ Հսկայ բազմութիւն մը եկած էր դիտելու Ղրդեանի գործերը։ Տիրական դի ծեր, գոյներու սքանչելի համադրում, խորութիւն, ըսելիք ունեըող նկարիչ։
Ւնչպէ^ս ես Մանուէլ, կր հարընեմ, կը տեսնես, կիսէ, առանը Հայաստանի կեանք չունինք, այստեւղ ալ Հայաստանի համար կապրինք...
⁂
ԳԱՌ ՆԻԿ եւ ՀԱԺԲԱՊԵՏ հ՝ԱԶԱԶԵԱՆ եղբայրները Պէյրութ կապրէին։ Լիբանանեան դէպքերը զիրենք նետեըին Ամերիկա։
Հաստատուեըան Տիթրոյթ։ Երկու եղբայր, հայկական պարերու սիրահար էին։ Մեր հնամենի աղգային պարերուն նոր շունչ կուտային որեւէ բեմի վրայ։
Ու հինա իրենը գիտելիքները կը փոխանըեն ամերիկահայ մեր նոր սերունդին, շրջելով քաղաքէ քաղաք, Միաըեալ Նահանգներէն մինչեւ Ղ՝անատա։
Խումբեր, խումբեր կը պատրաստեն. հարիւրաւոր պատանիներ, երիտասարդներ հայօրէն կր պարեն։
Տեսայ զիրենք Տիթրոյթի մէջ, Նիւ Եորքի մէջ, Մոնթրէալի մէջ։ Խօսեըայ այս խանդավառ տզոը հետ։ Վճոած են շարունակել իրենը դժուարին գործր, որ զիրենք կը զրկէ տարրական հանգիստէ։
Ինչ ըսեմ, հ՝աղազեաննեը, ձեւր հանպֆստր հայկական պար կը նշանակէ։
