Վահան Մինախորեանին գերեզմանին ալ այցելութիւն մը տուինք: քէ/ունկ ծխեցինք ու մոմ վաոեցինք: Յարութիւնը յուզուեցաւ:
Այս էս էոն ալ տարագրութեան մէջ մահացաւ... մեծ է տարագիր ԸԱաԼու ՑալԸ։ Անոնցմէ ամէն մէկը ամէն օր, ամէն ժամ կր մեռնէին, ... մեռան:
Յաջորդ Օրը, որոշեալ ւեւսմուն գացինք Տեսանքա Մաքսիմովիչի մօսւ: Ակադեմիկոս բանաստեղծուհին մեծ սիրով րնդունեց մեղ ու առաջին վայրկեանէն հայկական մթնոլորտ մը ստեղծեց մեզի համար, քանի որ ծանօթ ըԱալով սկսաւ հարցեր տալ Սիլվա Սա պուտիկե անի, Մետաքսէի եւ Մարօ Մարգարեանի մասին:
Այս ալ մեր հող ունենալը կը փաստէր:
Տեսանքային ամուսինը ռուս էր: Հիւանդ էր, պառկած կողքի սենեակին մէջ: Վայրկեան մը տեսնել ուգեցինք գինք: Ծանր էր, րայց երբ Տես անքան ըսաւ թէ ես կու գայի Սովետական Միութեան ծայրագոյն հարաւէն, Հայաստանէն, բացաւ աէթերր եւ ժպիտով մը գեղեցիկ է Հայաստանր, ըսաւ:
Տեսանքան բաղմաթիւ գիրքերու հեղինակ է: Սր խօսինք Եուկոսլաւ արդի գրականութեան մասին:
՝3ոնեաք կը բերէ ու կ ^առաջարկէ խմել յաւերժական Հայաստանի կենացը:
Յարութիւնը չի կրնար ղսպել իր արցունքները... կու լայ:
Դուրս կ^եըենք, վերստին տեսնուելու խոստումով...
Ահա նմոյշ մը Ակադեմիկոս Տեսանք ա Մաքսիմովիչի բանաստեծութենէն, զոր նուիրած է Արարատին.
|
Ինչպէ Ա մեր ականջներր, մեր սիրտերը, մեր հոգին, կ ^աւելցնեմ ես, ամբողջ Սփիւռքի անունով:
