Էջ:Երկիրներ եւ մարդեր, Թորոս Թորանեան.djvu/370

Այս էջը սրբագրված է

Այս ամբողջ տխրութիւնը մարդկութեան համար է:

Աշխայրհր կը տեսնեմ գիծերով, կքը սէ Գառզու։ Այս աշխարհր ե՞րբ պիտի պայծառանայ...

Գա ողուն, իր ժողովուրդին հետ է։ Աչխարհին հետ է: Վառուող արուեստագէտն է, որ կը մղէ մեզ աշխարհր վերափոխելու աշխատանքին։ Աոսկական դիտող չէ, ան շի կրնար դիտողի դերով գոհանար..

իր նկարչութիւնը կը պայծառացնէ մարդը:

ՏԷՅՎԻՏ ՄԱՐՇԸԼ ԼԵՆԿ

Լսած էի իր մասին: կարդացած էի իր գիրքերէն մէկը «(Բլուրներու Երկիրը եւ Արարատ»: Այս սկովտիացին կը խօսէր մէկ քանի լեղու: Գիտէր ռուսերէն ու վրացերէն, քիչ մը հայերէն:

Ու ահա գիրք մըն ալ գրեց1 «Հայաստանը քաղաքակրթութեան Օրր ան»։ ինչ ալ րԱԱ*ր իր նպատակը, իր տեսակէտները ինչպիսին ալ ըլյային, այս գիրքին խորադիրը գիրք մը կքարժէր։

Արդէն իր իսկ արտօնութեամր, Հալէպի մէջթարգմանած ու հրա­տարակած էի Անգլիոյ մէջ կազմուած «Փոքրամասնութիւններու Պաշտ­պան Մարմին»ին լոյս ընծայած «Հայերը» գիրքը, որ հեղինակութիւնն էր Տէյվիտ Մարշըլ Լենկի, գործակցութեամբ անգլիացի պատմաբան Րրիստոֆըր Ուոգըրի։

Մտածեցի զինք հրաւիրել Հալէպ տասը օրով։ Գաղափարս յայտնեցի բարեկամներէս Գրիդոր Մաղլումեանին, որ յանձն առաւ պատմաբանին Հալէպ կեցութեան օրերու բոլոր ծախսերը։ Հարցր լուծուած էր։ Ղրկեցի Լոնտոն Հալէպ երթուդարձի տոմս մը ու Տէյվիտ մարշըլ Լենկ մեր մօտ էր Նոյեմբեր 1979 թուականին։

Զուարթախօս, բայց հիւանդկախ մարդ էր Մաք*ՀԸ1* Զուրի փոխարէն ուիսքի կը գործածէր եւ սովորութիւն ունէր ըսելու.– Րաժակ մը սկովտիական ջուր տուէք։ Այդ կր նշանակէր բաժակ մը ուիսքի։

Տաս օր, անդադար կը պտտցնէի զինք քաղաքէն դուրս ու ներս, շրջակայ հին ու նոր բնակավայրերը ցոյց տալով իրեն։

Պէտք է խոստովան իլ, թէ վերին աստիճանի աշխատասէր մարդ էր այս խմանը։ Տասն օրուան մէջ Տէյվիտ մարշըլ Լենկ Հալէպի մէջ կարդաց երեք դասախօսութիւն։

Առաջինը, Հ.Ո.Ը.Միութեան Հայ Երիտասարդաց Ընկերակցութեան, նիւթ ունենալով «Հայկական Մանրանկարչութիւնը Անգլիական Թան­գարաններու Մէջ», Երկը որդը Հալէպի Պետական Համալսարանի Անգլիա–