Էջ:Երկիրներ եւ մարդեր, Թորոս Թորանեան.djvu/76

- Հոտած բան մը կայ, բայց ո՞ւր, պատասխանել Հայկ։

- Անոնք գող են, ըսաւ զարգացածին կինը:

- Սեւերուն կեանքը ո՞վ գողցաւ, ըսաւ Հայկ:

- Անոնք ծոյլ են, ըսաւ զարգացածը։

- Ամերիկեան լաւագոյն երգչուհիներուն մասին կը խօսիս, ըսաւ Հայկ:

- Անոնք ստոր են, ըսաւ տիկինը։

- թու քլորս քլաննեըո՞ւ մասին կը խօսիս, ըսաւ Հայկ:

- Անոնք ոճրագործ են, ըսաւ զարգացածը։

- Զեմ կարծեր, որ Վիեթնամի պատերազմը սեւերը հռչակեցին, ըսաւ Հայկ։

- Մէկ խօսքով, սեւերը անասուն են, ըսաւ տիկինը։

- Այո, ըսաւ Հայկ, անասունները չեւն ռմբակոծեր Հիրոշիման:

- Այն սեւը, որ սպիտակներու թաղամասէն կ *անցնի, զայն առանց այլեւայլի պէտք է սպաննել, ըսաւ զարգացածը, քանի որ փողոցը անշնչելի կը դառնայ։

- էս այս սեղանին շուրջ ինչպէ՞ս շնչեմ, ըսաւ Հայկ ու ելաւ ոտքի: ԵԱ իր հիւրն էի։ էս ալ ելայ ոտքի:

էրիկ՜կնիկ ելան նոյնպէս ու արագօրէն ձեռքերնին երկարեցին ինծի, ես վէճին մասնակցածչէի, խօսածչէի, պէտք էր բան մը ըսէի: Նայեցայ անոնց ձեո^քերուն, օգին մէջ երկարած ձեոքերուն ու իմ ձեռքերս կուրծքիս խաչաձեւելով քալեցի հասնելու Հայկին:

Միչիկընի ափին թ՜թ՜ուածինով հարուստ օգ կար:

Հայկն ու ես քիթերնիս տնկեցինք դէպի երկինք ու երկար շունչ մը առինք։

Վերջապէս խօսելով հարց տուի ՀայկինԱյս խրտուիլակները ուրտեղէ՞ն գտար։ Ըսել կքուզեմ այս զարգացած մարզիկը...

- «Կրց անք ճաշել, ըսաւ Հայկ, այս հոտածներուն հետ, երթանք սեւամորթներու ճաշարանը...

Շիքակօ, 1984