֊ 79 -
ք էի Հ՝ ձ^ գսՀ+էարկութիւնն ու ձանձրութխ^
| % , կրից ալէկոծոլթիւձներուն կը յաձ
I > օր որուան վրայ աոաէ կր մրՆ
է ՚&Ի ԴԻԿԸ՚՝ ք^ճ *կարմ՝ար գեգէրՀո^
դՀհյ% վէրքերուն՛ գետին ցեիոֆւ անոնք*
I * հ ԴԲ՚պու. արժանի Է ալն երիսոս^
I իր ցաւերուն վրայ չմաածեր է
I ւ)^ մանաւանգ կ՚արՀամարՀԷ . այս պիժին
I կր ցուցընէ որ երջանիկ ըլլալու արժանի չէր է աւրիտիոս իր գե ղեցկութեաէքբր , աո.ատաձեււնութեամբն ու շոայլութեամ^, ԲԸ ՔէԼ ատենուան մէ$ անուն մր Հանեց այս երկլ1էէյու. աշիսարՀիս ։ \^մէնքր
սկսան իր մենաւ/արտութեանց ու իր ձիե^ րուն է իր պարտբերուն ե֊ իր անվայել զուարճա թիւններու ն վրայ քսօոիլ ; օ^,
րուան վրայ աւելի կործանելովդ օր մր ա^ նառակութիւնլ* գիւքս»ցն ելաւ . աւրի^ էոիոս Հրէշին երեսր նայեցաւ աո֊անց գոյնր Նետելու | ու իր երիտասարդութեան մեա^, ցորգր անոր ճիրաններուն աոՀեր նեաեց Որ ծաիյէ սսլաւլէ է
\\^յսսէիսի անկարգութեանց մէջ ինկած Էր երբոր իր Հօրը վերքին նամակը &եորն Հասաւ է Հ՜քս*էո սրտաշարժ ու գեղեցիկ նա^ մակ Էր ասիկայ , ոչ սնոտի բարկութեամբ 1ւ ոչ տղայական ճոուոմաբանութ եաւ/բ ղր^ րուած ։ ^ աւրի տիոս կար գալու ատենը խ ղճւ/տ անրը դար կաւ » ե. ր ոլոր իր ա ղն ո ւ ա^ կան բնածին զէէացմունքները արթնցան . այն վեՀ ու սիրելի ձայնը չոելով^ ոկս ալ
□ւցւէւշտճ ԵV
