֊ 97 -
րաւական ղուարթութեամբ մը գէպ ՛ի նա վեէքքց^ելրփ փի աղձւոր աչուըներն, որոնց մՏՀքեւի կէոպոյար չիր պղտորած այսպիսի Ոէ&կԽբրեւթենէ մը • դժբադդարար պէստ կ*խ&ա#&քքանիմքեղի ք ոէվաղգականս ,՛ որ անոի մեծ մԽսր չըմր ռնեցի • այսպիսի ր ա֊ ներ շաէհ 4Էր ^ն խեղճ աղքըկտն մը մըա֊ քէն > է^Ր գաւառի մը գիւղական բնակ ու ^ թենէն կու գայ է ուր արգար էւ քիչով^գոՀ եղողանձանց մէքմեծցած Է* Հոն այսպիսի կարգԷգՀւրսղգացմունքներոլ չեն վարժեր ցՈւց՚ած ղի& * եւ ճանչնլսլով Հան գեր & կե֊ նաց անՀասաաաոԼթիւնը՝ ինչու ան Հիմա ես մի աղբս գրած Էի որ կեանքը քթաիր պարգեւ ՝մրն Է մեղի « փու սրստմա^ ծիգ մէՀՒաձԿնԷն աւելի պարգ այն ըմբռնել ցի 9 որրոլոր ժ$սո*մնգութթէնգ մնխերես փ Լ ն^յքն վթճակի մԷԷ կը գանուիս ինչ որ $ քէւձաի յ#ւսէսՀէսսՀելու պատճաո. չքյե»յ * քքիՐ Բէ* թլ՚էիՀՔԳ ղրերես ընելու . սորսննեշմւ ՚՝ գքեղ. ալ ասկէց վէրքը (էս կինԽր ♦՝եո սիսրգ Հարռաութեանղ Համար Հոս չեկայ գ ման աւան գ թկ աւելի քհւ՝ սխ րսյգ վրայ վսաաՀանալովԼ քան թէ ոս֊ կէւՓյգ ճամիայ ելայ է ք^ԷպԷտ ինձի պէս ք4հկէեե ոձ աղքատ ե՛ս գ Խ. սէձկայ/ն իմ* օրի«. նաԼոր նեցուկս ^ իմ* բնական ապաւէնս գու է քու անձիգ գաաաւոր եղիր •
իմմամս ու քու մայրդ, իրարու քոյր էին • երկուք ն ալ Հիմա երկկքէն կը տեսնեն ըւլ. մեղ ու. կը լսեն խփսածնիս։ \$րբոր ձեր
5
□ւցւէւշտճ ԵV
