Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/154

Այս էջը սրբագրված չէ

էյ^Օէ խեղճ բնա կարանն եր էին անոկք՝ ուր յ^ագգաղինէ ճւ \$աւբիաիոս պիտի աԿը*> սէին ապրիլ իրարու, մօա • րայւլ րանա^ սա եղծ մը սիր ած կ՝ԸՀԸ*՚ր զանոնք , թէ որ բանաստեղծները գեքա. և֊ս վեբնայարկաւյ յՀԼ բնակելու ըլլային » Հխէպէա չափէ գոլբզ պարզութեամր կը փպյլէինյ սա^ կպլն ամէն րանի մանր մւսսանցը Վ(*այ կ%րևաբ ընաիր ախորժպկի մը յԼ. բնածին վայելչութեան մը կնիքը ա գեբմանուէի բ^ րիորգին սենեակը պաաած էր մարգպր֊ աագզյն թղթով ւէը , ււրուն վրայ սագիս անգին ցրուած Էին մեխակի , վւսրղ ի ու֊ յակնթի պզաի փունջեր , հ որ վրանի ձե^ *֊է*վ^կը միանար ձեղունին վրայ ։ 1|աՀկա^ րասիքն րն կուզէ էին , աթոոները Հի*–֊ սած կնիւնէ * \\ն կողինբ նուրբ էր » նեղ % նման գպրոցի ներքին աշսւկերաաց անկո%

ղիններուն , ե– զոր կը ծածկէր լւսյն վարա^ ,

ՇօօջԽ