֊ 136 -
կին Հասնիլը կենաց մեծագոյն գաղանիթ^. ներկն մէկն է։
Ա՝ ալրիաիոս չէլարենապսվ^ ինքքիրեն ըն^ արութիւն րնել, խորՀուրգ Հարցուց իր մօրաքեո. թոո-անր * 0րիորգը քա ղցրու^ թեամբ պաաասխանեց •
-- « \ւնչու կ՚աճապարես • Հիմկու Հիմա Հաա սաիպողչսկան Հարկ մր շկայ ։ ^«լ գեո. շաա ակար ես ու Հիւանգոա • նախ մէյ մր ոյժգ աեգր գայէ մէկ ալ րաները վեր^ ֆր կու գան * ՀՀաւական Է որ ես պաշոա^, պանութեանգ աակն րլըսմ՝, ասիկայ ինձի Հերիք Է ք ուրիշլ րան շեմ* ու ղեր * \Լմենեին Հոգ մի ըներ • ես ոյժ ե յօժարութիւն ոլ^ նիմ*. ես քեղի Համար սիրով^կ՝աշխաաիմ\ մինչե. որ օր մ*՛ ալ .գոլ կարենաս աշխա^ աիլ ինձի Համար երֆանկսլթեամբ * ինձի | եղբայր իմ*ք չես ոլղեր որ ասանկ րնենք » «
ֆարակոյս չէշայ որ այսպիսի խօզքեբ յ^աւրիաիոսի գո գողութիւնը ղայրացու^ ցին ։ Հիմա աեսնանք թէ ինչ կերպով^գխ
պուաձր , կամ՝ չաւ ես աս ել \Հագգաղի^ նէի Հեոքով^գորձոգ՚Հյախախնամութիւնը մղեց երի աասարգն այն միակ ճամբուն մէքյ> ուր կրնար քաշել*
□ւցւէւշտճ ԵV
