- 156 -
ե. գաժան ու արՀաւ/արՀոտ Նայուածքովդ մը ։ կբկոկթն ալ ոպքի վրայ կ՚ելՀՈՀյին ղինքն ընգունելու Համար « \քագգա1լինէ ժպտելով մը , իսկ ք\րոՈլա գգուելովդ զին^ քը • ոչ երրէք ծանր խօզք մը , հշ երթէք անխոՀեմ՝ Հարցմուէտ մի իրենց իեինէն կ՚ելլէր • րեգ Հակաոակն ամենայն սէր Ու. խանգաղաւոավք կը ցոԼցընէին վրան % ի՝Հ րրե. թէ իրենց ցան կալի եղբայրը կամ՝ իարժելի բարեկամն ըլլար » \քաւրիսփոս կոպտութեաւ/բ ւ1ը Հրելով^ \\իսոլան ճւ Հք– պարտ աչքով^ մը Նայելովդ գերմանացի ծ. րիորգիննկարներուն վրայ, կ՚եբթ&բ խու^ ցին ձայրը կը նստէր . ե. երբոր երկու եսւլ, նիւ օրիորգներն իրենց աշխատութեանդ Նորէն ձեոք կը ղարնէիՆ , վչ՚կրագ ու եր^ գիծաբան Նայուածքովդ մը կը զննէր զա^ նոնք է || ^^ երկու զէւ/րերուն որոյծ սա ու ֊ թիւրէր , *»յն փոքրիկ զերգաստանին խա^ ղաղութիւՆր > ււ^ե աղքատին յարկին տակ երե֊ցած բարեկարգութիւնը , ճւ այն ներ^ գաշնսւկ վայելչութիւնն որ Ա՛յն չափաւոր կաՀկսւրասե աց ւսմենէն պզաիկ մասերուն վրայ ալ կը նշմարուէր » ա^օ ամէնը վ»ո^ խանակ ՀանգարաԼ ցընելու ղինրր աւելի՚ զոեյրացընէին ւ \\չին^ րանի մը Համար՝ դաոն խօսքերուէ իր մաղձը անոնց վրայ կը թափէր • ինքն որ սովորաբար սակալ, * ախօս էր , ա^ե միջոցին անգՈւթ > **լրիէի գպչրգ ու ան Հաշտ զուարթութիւն մի կր՛ ստանար . ինքն որ սոէէորաբար ախ ուր. ու
0ւցւէւ26ճ ԵV
