Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/204

Այս էջը սրբագրված չէ

- 172 -

կու տար այն խօզբերուն քաղցր բայց կշռած բառերովք այն Հիանալի լիզոլով զոր կր խօսի բանավարութիւնն երբոր շը^ նորՀքովէւ ազնուութեամբ բարեխաոնած ըլըոյ $ \յրրեմե երբեմն ալ ^բսոլս» մէկ պզտի վարպետ խօւք մր կր ղը՚րաըկէբ, որ \Հոչիէրի աղախնոյն բերանն ալ կրնար վայլել։ ալրիաիոս կր սկսէր զայրանալ* յետոյ մէկէն խոժոռագէմ՝ նայուածքով մր լաւութիւն կր պաՀէր • երբեմե ալ չէր կրնար ժպիտը բոնել*

Հանդերձ ագգաղինէի Հրեշաա կային լաւութեամբն ու ցուցուցած սրտալիր ու խնամոտ պատուովը գեո. իրիկունները շատ երկար էլերէւային \^աւրիաիոսի • \\աէպ խօսակցութիւնը կըկարուէր ու Հա^ զիլ Հազ նորէն կը սկսէր * Օրիորգը ձան^ ձրութեան դէմե առնելու Համ՝արճ աղաչեր էր \քաւրիտիոսի որ դիրք մը կարդայ իրեն, բայց անի կայ յանձն չէր առած այգ աււա^ քարկութիւնը« իր առքի պարապորդ էւ ցը^ րուած կենացը միքոց՝ շաա քիլ անգամ՝ ե^ ղեր Էր որ գիրք մը բացած ըլլար է իր յիմայ, րական ծախքերը ձիերու ք կառքի կազմածդ ներու էւ կաՀկարասեաց գործածեր Էր • ա– մենեին չէր մտածած րնթերցմամր խոր^ Հըբգածութեանց դուռն բանալէ (քա^ա^ դին է , որուն առաջարկութիւնն առաքին անգամ՝ մերժուեր էր , եա չկեցաւ իր խոր^ Հըրգէն • իրիկուն մը անգղի ական զբակա^ նութեան ախորժելի գրուածներէն մէկը $

□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ