- 177 -
ռետ. աո֊անց կարը գա գրեց ընելու մպտե^ լով մը աչքերը գէպ *ի անոր կը վեբցընէբ . սւՆ ատեն երիաասարգ գործաւորէն կեր^, պ արանքը քազցրագոյն ուրախութեամբ մը կը կենգանանար» \ւսկ \քաւրիտիոս ար^ մունկով^սաոլին ՛քրայ կրթընած ե. մէկ ձեո.^ րը մ՝ազերուն մէք խոթած* մէկալ ձեոքո^, վը գրքի մը թուղթերը կը գարձընէր կար^ գալովդ, այս գիլ\քն ինքը րերեր էր , ե. թէ որ \Հագգազինէ գիտնար թէ ինչ թունա^ ւոր գրուածք էր անի կայ ք շաա պիաի քա^ մ*սնար յ^աւրիտիոսի այսպիսի ընտրու^ թեանը վրայ ւ \\ամէոուքն աո֊աւ ^Ա՚ա^ գաղինէ ք տեսնելով^որ իր ազգականն այն իրիկունը ապստամբ Հրեշտակի կերպ մը աո-եր էր որ չարութեան մէք կը յազթա^ նակէ ։ կրիտասաբգ օրիոբղն իր սովորա^ կան թափանցող /"ելքովը մէկէն Հասկը^ ցաւ ո՛ր այս գիլքն անոր բոլոր ուշագբու^ թիւնը գրաւած է » ճւ սիրտն ան Հանգիստ Ը1ԼաԼոՎ. ոլ Հեաաքրքրութիւն ընելովդ այս բանիս վրայ » աղաչեց աւրի տի ո սի որ բարձր ձայնովդկարգայ զայն * \^աւրիտիոս ալ մէկէն կամքը կատարեց »
Այււ գիրքն այն վիպասանութիաններէն մէկն էբ որ տա սնըՀինգ տարի աաւաք յաճախ էին ք ե. որոնք բարեբագգաբար օր օրուան վբայ կը քիչնան * Աււ/ւ2>^ մէք պարաուց Լւ. րնտանեաց վրայ աբՀամար^ Հութեաւքբ ճւ անարգանօք կը խօսուէր • ընգ Հակաէւակն՝ մինչե. երկինք կը Րար^
8*
□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ
