- 183 -
դի՛ն է Հասկըցաւ որ միտքը բերն էն զաա աեզ էր . ճւ չշյք՛ելոլ Համար զանիկայ ալ չխօսեցաւ. Հեաը ։
\Լսաղերով կը փայլէր երկինքն երրոր աուն գարձան , ճւ ճամրան իրենց առած ալգացաքունքներուն վրայ կը խօսէին * ^՚աւ^ րիաիոս 1ագգադինէի խօզքերուն մաիկ դնելով՝ կը աեսնէր որ գեո. ղարւ/անալու ուրիշյմասեր ալ կային՝ որոնց ինքը չէր ան^, գրագարձած ։ §ուն որ Հասան > խադին իր վրայ րրած խորունկ տպաւորութեա/քրը գրաւեալ չբաժնուեցաւ մօրաքեո. թոռէն իր խուցն առանձնանալու Համար • րացաւ պսւաուՀանն ու քանի ւքը վայր կ եան եր^ կինքը դննեց | Որուն պայծառութիւնն իր սիրան ալ պայծառացուցեր էր * ՀՀեաոլ ե^ կաւ գերմանացի օրիորգին քովը նսաաւ , որն որ այս բանաստեղծական իրիկունն ինչպէս որ պէպր է կնքելու Համար՝ ագա^ չեց անոր որ կարգայ իրեն ՚Լիսէրի Գ»*ւՒԿ֊ մոս ոդրերգութիւնը ։ ալրիաիոս ու^
րախութեամբ կաՀքը կաաարեց • ճւ Հազիւ քանի ւքը երես կարգաց՝ ձայնը կարծես թէ մհգութեամբ փոխուելովյ այնպիսի օ^ ծութիւն մը ստացաւ որ \^ագգադինէ մեծ Հաճութեամր մաիկ կ՚ընէր ։ *$անի որ ամ1 րոդք^ժոգովրգեան մը այս Հրաշալի ազա^ տութեանը պատմութիւնն առաք կը աա^ նէր ք կ՚այլակերպէր \ֆ*աւրիաիոս • ճակա^ տը անոյշլ ըէւսավմը կը ցոլար * ճւ ալքերն երկնային յուսուԼ մը կը վառուէին *• Հին
□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ
