- 190 -
ղը » ՐայՅ աձ անի կայ կայծակին խորին ո^ ր ուսումն Էր որ երթալով^կը Հեռանայ երբ^ որ երկինքը պայծաււացած Է է Ահ րիտիոսի տխրութիւնն ու. նեղսրտութիւնը կը փարաաէր իր մօրաքեո. թոււան մէկ ւ
խօսքէն • նոյն իսկ աԼ9 ՈՐ այնչափ ,
ատեն իրեն բարկութեան աււիթ եղած էր » ւ
կը զուարթացընէր ղինքը % \էրրոր Ա*""–– ,
րիտիոս իր առ.շի տաղտկութեան կերպեր ՐԸ հր. սԿ**հր նորէն երԼցրնել իր վրայ է (
կտրիճ աղջիկն իր գեղացւոյ իմասաու^ |
թեաւ/բը անոր խելքը դլուխը կը բերէր իր ,
գաւառին յատուկ վարպետ ու զուարճալի ,
խօսքերով^• ան աաեն \քաւրիտիոս փոխա^ ,
նակ կիրք ելլելու կը սկսէր Հետը խնաալւ ,
Ա^ն աստիճանի Հասեր էր երիտասարդը որ կը վայելէր անյագաբար իր նոր վիճա^ կին պտուղներն որ սկզբան արՀամարՀա^ նզք մը մէկգի նետեր էր « \\նոնց Համը թթու է % բայց կերողները Հուսկ ուրեմե 1լ ախորժին գան ։ ըմբռնէր \^աւրիաիոս թէ պարւղքի մը կատարումը որչափ Հա^ սարակ աստիճանի պար աք ալ ըլլալ՝ աւե^ լի ճշմարիտ մեծութիւն ունի , քան թէ այն ծաււայի փիլիսոփայութիւնն որ կը սորվեր ցբնէ ժխաել ու արՀամարՀել ալն ամէն բան% որ մսւբգկային բնութիւնը կը բար^, ձրացընեն ։ կ՛ըմբռնէր նաե. թէ կեանքը քաղցր է երբ օգտակաբութեամբ կ՛անցնի , ե. թէ ի՚էտնասէր ե. անկարոգ մարզիկն են միայն որ ինքզինքն ին կը սպաննեն » Ա<Հ1
□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ
