- 217 -
Ներս անախորժ երե.ս»Ն իրեՆ « սակայՆ ոլ րերնոէէե. ոլ ալ աչքով^երբէք իմ՝ սիրոյս վրայ խօսեր եմ՝ Հեաը < \ւրեն Հաւան ու^ թիւնն առնելէն աո.աք^ իմ՝ պարաքս էր Նախ քու. Հաւանութիւնդ առնել*
- Հ^աա աղէկ 9 ըսաւ ալրիաիոս՝ աս ան գամ՛ ինքր սՐր \քղռլարղի ձեոքը սխմեդ ըւվ^է էս Հիմա պիաի չճանչնամ* գքեզ* իմ՛ Համարմունքս ե.բարեկամութիւնս շչսաոՆ^ ցուընէ ՛ի վեր սաացած ես ։ 1յք խօսիմ՝ ||% ագգաղինէի Հեա 9 ե թէ որ փափսքա^. Նացգ ղիքանի Գ Հիմակուց կրնամ՝ խսսաա^
քկի «V ձեէ ԿԱ
աարուի ա *
Անգղիացին բաժնուեցաւ |քաւրիքոիո^. սէն՝ քադցր յուոսվ^ մը սիրար լեցուած . ինչպէս կը սիրէր \$ագգագինէն 9 ինլպէս որ չէր կրցած անաարբեր սդքով^ աեսնել օրի որ գին ան աս աիճանի ս/նմեգ պալպու* թիւնն ու խելքը է ան ասաիճանի լնոբՀաս լիձ կերսխ ու գեգեցկձւթխնը է անանկ \քաւրիաիոաի վլՈՈյ ալ մեծ էէէր ունէր | 4 այգ բանաստեղծական միոտ ե. վեՀանձն ու զգալուն սիրա ունեցոգ ազնուականին քաղցր կ՛եբեար ալն մ՚աածՈւթխնլ/ թէ կարենալ խալըսել ալն երկու երի ա ու Հաբղ » ներր բաղգին անգթութենէն Գ աչխարՀիո աւվևԼ գիրենք ասքի վիճակնին Հանելով գրր կորսընցուցաե էին »
40
□ւցւէւշտճ ԵV ՀյՕՕՀւՇ