- 221 -եբիաասարգութիւնգ , կը արանքաս սր սխ բուած չես , կր զայրանաս սր քեզմէ աւելի ընտրելի կը սեպուի ազնուական սիրա մը « ասհարաա աաա^քինսւթեամբ ԱԼ այնպիսի խղճմաաէղքով^անձ մը սր ոչ երբէք մպօ+ րած կ է րրեր ես նստինք որ արժանի
ըլլաս ան սիրոյն , որ պյսգրուան օրս քու ամենէն մեծ երջանկութիւնդ կը սեպես « \լրկսւ աարիէն աւելի որ աս գանձը քսԼ ձեսքգ էր 9 ինչ ըրեր ես որ իրաւունք ու± նենաս անոր ւ աեգ չես սեպած զափ
նիկայ ք արհամարհեր ես » ՈԱքրի աակ ափ ուեր ես գ 1ւ հիմա քեզի ծանր կու գայ մը^ սա ածելը թէ ուրիշը պիաի վոք/լէ զանիկալ * |Լ2»#քՀ» ըրած անարգանքներուդ վարՀքի աեգ բաւական չես սեպեր որ ազնիւ ©^ րիոբգն որ \^սաուած քու պահպանուդ թեանգ յանձներ էբ անգունգին յաաա^ կէն զքեգ վեր աուաւ , հոգւոյգ աղտեզու^ թիւններր լոլաց Լ. փրհնեալ ձամբանեբ բացաւ ոստերուդ աո.ք1ւ ։ վատ նափ
խւա<ոինքներուն փոխարէն՝ որ ինչպէս որ պէսքք է նէ ասաաաձեուներ ես իրեն « ը^ րած ամւսբգութիւններուգ ե֊ անվայել գործողութեանդ վարձքի աեգ քեզի ա^ նանկ կ՝եբեայ որ իր սէրը գրեթէ գրեթէ Քիչ ալ է քեզի « Ա՜հ ք լմւո. եղիր , ասան^ ձնութեանգ մէԼԱես» , ե. շնորհակալ եղիր Աաոաւ^ որ սիբելու շնորհքը կը պարգե֊է քեզի » •
()ձ ելար է ք ին չուան այն աաեն անանկ
Օւցւէւշտճ ԵV
