Էջ:Զբօսարան մանկանց.pdf/265

Այս էջը սրբագրված չէ

- 233 -

գուրս եըսւ. • -- « (|"Հ բնութիւն , գոչես է Ուրաքսասցիր » գեո. ես քու ոբդիգ եմ՝ւ Հ թեթե. զեփիւռներ % առքի ատեններուն պէս Հիմա ալճակատս փայփայեցէք • (|՚Հ աոնտթԱէւաց մամոլոներ ք ոփ բացավայրաց գալարիք , ճանչցէք իմ՚քայլերս » ոբ իմ՝ հարքո տնկեր են ք ոլբախութեամբ գը*ի>նիգ շարժեցէք իմ՝ անցնելուս միքսչ ցը » • \\ամ՝աց կամ՛աց կր քալէր . ինչպէս

2 տուտն ակօսներուն մէք՝ անանկ գի^ ցն յիշաաակներ կ՝Ըլլային % |)ս> կագ, նւոյ ձառին շոաքին աակ ասպեաին Հեա նսաեր էր • նա բսւրաի ձաոին աբձաթեայ տեր/ւոցը աակ ամբոգք^շր մը ինքն իր վի± ճակէն գուրս ելեր էր չսելոաէ յիկքեան նոր ձնանոգ երիտասարդութեան աոաքին մրմունքներն ու Համրելովդ անոր աոաքին խազերը * Հքառազաբգ ճամբէ մր որ գար± ձաւ « ճանչցաւ այն տեղն ուր աշնանային իրիկուն էքը իր է/օրարեո. թոռանն Հանգիր պեր Էր • Աիշեց ալն բանաստեղծական ի^ րիկուան րոլոր մանրամասն պարագաներ րը • յիշից նաձ. որ տարի մր եպքը իր ա^ ռաքին ճանապարՀոբգութեանն օրլլ նորէն ագգազինէ ն նոյն տեալւղյն վրայ նստտձ գտեր էր •

— « Ս/4 ♦ ^դհ^ւէ Գ**– ♦ բսալ ՒԿէՒբ^՛

տխրութեամր ք որ սատանան էր որ քայ^ չեբգ առաք ^ կը տանէր ։ \^րգէն ան ատե^ նէն գեղեցիկ ու չնորՀալից էր |քագգա^ զինէ . կեցեր էր Հոս իբր/ւ Աստուձոլ կող.

Օւցւէւշտճ ԵV