- 111 -ձեոք ձգեն ղանիկայ • ուստի ասիկայ ալ սկսաւ. օրն ՛ի բուն մօրն աղաչել ոբ ի1քն ալ եբեկօթիւք գպրոց երթայ տ \$այրը 9 ոբ ղանիկայ աչքի լուսին պէս կը սիրէր » իր աաւքի բնութենէն փսխուելովդ սկսաւ ինքն ալնախանձիլ որ ամենուն աչքը Հորգեն^ սիալի | կամ* ըսւ եւս ըսենք ք^երեզայի վր*. րայ էր | ու իր \^իզքան անոր աշխոյժ կեր^ պին քովը ււամիկ կերպ մը ունէր » կըսէր ինքիրեն թէ վայելրւլ բան չէր անանկ իր զաւակն երեսէ թողր՚-վԸ % որ իրմէ վար աս^ տիճանի աղքիկ՛ մը իրմէ շաա վեր ըլլայ աիաբման .մէք »՛ի/» աս մաած ութ իւնն ա միս^ նեբսվ իր էրկանն ականքը եբգեց * ե֊ ը^ րաւ չըրաւ որոշեցին որ, \^իոքան երեկօ^ թիւք գպր"9 խրկեն , բայց աո.աք^ մէյ մը ծերունի |Հէլքմանսին խորՀուրգ Հարց ընեն պլսսքիսի ք/եծ խնգրոյ մը վրայ *
Աս իէ լրմանս ըսաենիս աանը բժիշկն է ր 1 ինչպէս իր Հպյրն ալ ասոնցմէ աո֊քի ֆան խուզմաէլներուն բժիշկն եղած էր « Հ^ատ անգամ՝ ծանր ու գժուարին պա^ րագաներուն մէք^ խելացի խորՀուրգներ տոլեր էր ծեր խանութպանին ♦ բայց ս*ս֊ կէց ալ աւելի անով իրենց սէրն սաա^ ցեբ էր ք որ երկու անգամ՝ ծանր Հիւանգ գհւթենէ խալըսեր էր \Հիսքան ք ե. եր^ բորգ անգամ՛ ւ/աՀուան գաւն էն ա զատեր էր մաղձացաւինՀ վՀօէհբա ) միքոցը * կարծես թէ կերպովԼ մը իրաւունք սաա^ ցեբ էր անոր կենացն ու ապագայ վի^
0ւցւէւ26ճ Ե\՚ ՇօօջԽ
