- 152 -նՐՐոԲ Խ՚֊դյ՚—Հլ խաթաւկլ աաաևկ
կը խօսէր , Աիսքա աչուլ^նե^ը ասգիս գին կը պաըացըեէբ տեսնելու Հս*մաբ թէ– իրեն Հաւնոգ կայ արգեզք է ե. եէԱրը »ւ1ւ–էւփ աչՔոՎ֊Տը կը նայէր գգեսաին վրթՀ , իթթՀ֊
թէ ԿԸ "9֊րքՀիՀր*& Պք
ալնային $
0%այրԸ Համարձակեցաւ Հարց ընելու ա^, քըկանը թէ չէր ձանձրացած արգեօք երե^\ կօթիւք գպբոցին մէքյ ե թէ աւելի աղէկ չՔր սեպէր իր ծնողացը քովկենալէ ու ա^ սոնց նման ուրիշ իսելմը բաներ . րայց որ^ չափ ալ քան այլ որ աղջկան մտածութիւն^ ները աաւքի քոլրը փոխէ , չյաԳոալեցաւ թեթեսոլիկ յ^իյւրաՆ խելքը միտքը փ*աա^> փուկ կերպովդ քալելու տուեր էր ու մօրը, խօզքերը Հաղիւ թէ ականթէն կ՝անցնէին է \^տթի վսաճաո֊անոցն որ Հասան , ե՛րիաասարգ մը շի աակ քոֆա եկաւ #– զուարթ կերպարանքովն, անանկ ընապնկրւպ» ք» սր մ՛արգ իր եղբայրը կը կարծէր » աչուըները մեծ մը բացաւ, ու. աապէկ մը նոր եկողին երեսը կը նալէր < \\Հնիկտյ ^ մենեին Հոգ չընելով ՚քօրը նպլելթւն 9 գխ> »/ացը կեցաւ > ու գաղգիարէն ըսաւ. քային .
-« իարե՜ւ է ՚կլգոքսիա օրիոբգ « .
եր ե կօթիւք գպրոցէն ելեր ես *ուրե*քե Աէ^ աքերուս քաղպքն ասանկ անձ, մը ասկէց վերքը պիտի վայլէ • Ի՛ն լ մեծ երքանկուհ» թիւն ւ »
□ւցւէւշտճ ԵV
