֊ «164 -
ֆա1ք ք\յքլգմաէլ իր Հօրմէն ու մօրմէն կոփ ւ ու փՀՀ րնևէ չէր սորված էրեն Հա^ մար քսաղաղութենէն ճւ ընտանեաց սէրէն
աւելի մեհ երջանկութիւն չկար աշիսարՀ^ .րիս վրայ • անոր Հաւ/ար /էեր^ս* սլ է ս շատ րաներու սկսաւ աչք գ* որպէս զի նոյն տե սարաններր նորէն չԳարոգուին * |Լւ ավ երկու չար իր եղաւ • մէյ մր որ Հօրը ն եր ողչս մտո ւթ ե ա ւ/ր ր տունր օրէ օր սկսաւ աւելի գէլերթաէֆ ե երկրորգ որ ծերունին սիրար էլնելոփ աւէէն օրուան կրածնե՜րը » որոնց ձ այն չէր Հանէր , միանգամայն սաս^ աիկ ցաւ զգալով եղւսհ գէշ^վափոիյութիւն^ ներուն վրայ > անանկ տխրութիւն մր որս^ աեց վրան , որ շատ անգամ բարեկամները բար/ւ տուած ատեննին* 1լ ըսէին իրեն •
— 0 Ա" /՚*՚ճ է » Ֆ"՛*՛ է\՝ոլզմսէլ>
որչչսփ նիՀարցեր ես : Հիւանգացար , ի՛նչ եղար» * . . ՚ 4
\յերունին մինչեւ ան ատեն մէկ կ Խորին մէՀԼ միայն աեղիք չէր աուած ♦ պյսինբե Գիսքային՝ խանութէն վրայ ըրած լէեղա^ գրութիւններուն ։ Աէր կրնար ^իաքա գիւ* րաւ ըսել թէ լ|ա բանս պիտի փոխբւի ն ութին մէք • Հապա պէստ էր վարպետու* թեամբ սւ խորագիտ ութ եամր շւսրժէր այս նիւթիս մէքյ \\նչսլէս կրնար ||)ան մասէլլ զիքանիլ ագքյմլան ըսածներուն իր խանութին մէք^ ամենայն ինչ^ քաղցր. յխ շատակներ միօքը կր բերէին • ան աթոոն որուն վրայ մայրն իրեն կաթ տուած էր
□ւցւէւշտճ ԵV
