֊ «179 -
յսաեն աուեը կ՚ընէր իր ագօթքը > ե. կը խնգրէր Աստուծմէ որ օրհնէ իր գործքերն ու. յաքոգութիւն տայ անոնց • * պետրոս իր գնղքուկ ի*&ին վայելչագոյն կոգմը քանի մը տախտակներովդ պգտի խորան մը շինեւլ * որուն գլխաւոր գար^ գերն էին Աստուած ածնպլ արձան մը գիր* կը Գիսուս ք (կեարոս աււպքելոյն » սրրոլ^ Հւոյն կաաարինէի * սրրոյն Գէորգայ ե. որ ր ոյն ^ենրատայ պասակերները , 1ւ եր^ կու ալ փայաէ կոշտ փորած աշաանակներ է Անտառին աււ/ի շուշանը գ պարաիգին ա^ աւաքին վարգը 9 գարնան գալար մամուո.^ ները ջերմ եռան գութ եամր խորանին վրայ կը գնէր ♦ ե. ամէն շարաթ որ կատարինէ գրաոանգ մը կը պաարասաէր եւ ուրախու,^ թեամբ կը կախէր փայաէ խորանին ճեր^ մակ ծածկութին չորս կոգմը • մտսնաւանգ պգտի Գէորգն իրեն մեհ զրագմհւնր րրած էր խորանը մպրրել, Ասի կայ իմ՝ ժամս է ըսելով* որը քսան անգամ* խորանը կ%եր^ թար9 ձագարները կը շսակէր, փոշին կը սըր* րէր , Լ մեծ երջանկութիւն էր իրեն թէ որ իրիկունը րարեպաշա ընաանեացը վար* գարան ըսելու ժոգփուած աաենը , ինքը ճրագները վառելու որ ըլլար *
Հկեարոսն որ սասաիկ կը սիրէր իր գա* ւակը , իրեն պարաք կը սեպէր անոր վրայ ա/ասնաւոր Հոգ աանիլե. վրան եր եզ ած ա^ ալէկութեան րերմունքները գարգաւյրնել* ՀէմեոոԼան երկայն իրիկունները, շաա ան*
□ւցւէւշտճ ԵV
