- 183 -
զարկած իր օրական աշ/սատու թիւնն երը
ԿԸ. սկսէր « նրՐ՚՚Ր Ժ ՚ՆՐ Կ ^լլար , կը Հան է լ,
վերարկուն Լւ ծաոի մը ճիւղերէն կաիսև^ լուէ կը սկսէր ուրախութեամր աշիաատիլ : յ«յտ ան գաւ/ ղիմացի Հովիտը արձագանգ կու. տար իր քաղցրաձայն երգերուն , Հւ զանգակներուն ձայներն ու. կովերուն ե. այծերուն րաո.աչը , որ Հոն գաշտերուն մէք կ՚արածէին, կը պատասիտանէին իրեն է ՊՀետրոս դիւղաքաղաքին երաժիշտներէն մէկուն որգին էր , ճւ ինքն ալ ե րիտասար^ գութեանն ատեն սորված էր քնար զար ^ նել* (աօւ կը ււիրէր զերաժշաութիւնն » որ իր զուարթ րնաւորութեանը վրայ մեծ ագ^ գեցութիւն ունէր • Ա^ն սրաի Հանգսաու^ թիւնն որ իր աշիւաաանաց մէք 1լ իմանար այս րարի մարգը » կը նորոգուէր գար^ ձեալ երր իրիկունը ւոուն կը գառնար9 ուր իր կինն ու աղան անՀամրեր կը սպասէին միշսա իրեն $ ԷւՀ» քրիոաոնէական ե. Հայրա^ կան պարաքերը Հաւաւոարմութեամր կա^ աար ած ըլլալուն մտածութիւնը, կը թեթե^ ցընէր իր նեգութիւններն > որոնք ամէն մաՀկանացուի կը Հանգիպին * ագէկ գիաէր որ այս կեանքս երկայն շարք մըն է վշտաց ու կարճաաե. ուրաիւութեանց Հիւսուածք մը • անոր Համար երկուքն ալ Հաւասար սիրտոՍլ րնգունէր % |) ովորութիւնլարած էր օրուան մէք սաէպ ստէպ կարճ 1ւ եււան^ գուն ագօթք մը ընելու • ճւ ուրաիսուչ թեամր անաաոին ծերացած ծառերուն
□ւցւէւշտճ ԵV
