֊ «190 -
Այօ ե ասոր Նման ուբիշյմանր ֆքրգեր ա^ նտնկ դգացմւսմջէերգեց ք որ– ամենուն սիր՜ ար շարժեց , ե բոլոր սրահը երկայն ծւս^ փահարութեանց ձայներկն կր թնդար ք ու. սաիպևցին դԳ^եարոԱ սր անոնցմէ շաւոին աուներր նոր էն կրկնէ ա
|Հայց ժամերը շուտով կը սահէին ե կէս գիշեր եղեր էր երրոր կոչնականները սկը֊ սան աներնին քաշուիլ* 4||ճոարոսն ալ քիչմը ուաելիք հեան առած ընաանեաց համար « ու աշխատանացր վարձքն ալերկու սկուաոէ ճամբայ ինկաւ * ք)բչսոի որ իր ձորը կը մս^ աենար որուն րերանը շինուած էր իր խրճխ թր » քրերու գոչիւն մը կըլոէր որ ընգաը^ ձակ գեաի պէս քովի լեոներէն վար կը վադէին ք ե քճին քրոցը հեա միանալով բս^ լոր ձորը կ՚ողողէին « Այւ» աեսարան էն սասսփկ սիրաը նեաեց * ե որչափ որ ա^ ոաք կ՝երթար | այն չափ սրաին տաղնապԼ ալ կը սասականար *
Հ| եբքապէ ս շաա մը շրջաններ ընելէն ես\բըփր աանը ճակաաը գտաւ ք ե լոյս մը տեսաւ ցորեննոցին մէք . այս լոլսը մթըն^ չագ պայծառութիւն մը կը ձգէր խռովեալ քրոց վրայ , որ արդէն իր խրճթին վարի յարկը ողողած էին •. կը լսէր իր կնկանն ու որգւոլն օգնութիւն կանչերու, ողորմ ղաղակնեբը ւ Այ» ձայները խառնուելով ժայռերու ճւ ծառերու մէք^ բոնի մսաած «լ լիքներոլ շըշընկոցին հեա , թշուառ ^ տըոսին սիրտը կտոր կաոր կ՚ընէին ա իր սխ
□ւցւէւշտճ ԵV
