- 207 -
Էէ զիս ընկեր առաւ իրեն « թէպէա ե ես ամենե-ին սաակ չէի դրած « ՛Ասանկ վեց, ասզաի սՀեցընելէն եսղրը % կիրակի օր մը նամակ ասի իրմէ որ կ՚իմացընէր ինծի իր ծանր Հիլանգ րլըսյնք ե կ՝աղաչէր որ ա. Ուանց ուշանալու իր եղած քաղպքն եր թամ՝։ \ՀէկԷն կասքովելայ գացի , ե րագ. գաւոր գանձուեցայ որ գեռ գթարեկամս ողքաեսայ» րոՀ/ց անանկ ակարացած էր, որ գրեթէ չէր կրնար խօսեէ 9 քՀնգունած էր վերքին խորհուրդները է ոլ կաակն աէ ըրած էր ե ունեցածին կէսն ինծի ձգած էր , կէսն աէ Վաովառէին ե մեր քաղքին ագ, քաաներուն * |^րկրորգ օրը արգարոց քու֊ նը ծնգացս վրայ քնացաւ \$իքաչէէ* րոա իր վսսփաքանացը աանեէ աոլի մարմինը մեր գերեգմաննոցը ե Հօրն ու մօրը թաղեցի •
I §ես ինծի Հանդիպած րադգը ♦ ես այն աաեն քսանըվեց աար եկան էի • քանի մը ամիս վերքը աո֊աքինի աղջկան մը Հեա ա^ մհւսնացայ » որ իմ՝ երջանկութիւնս է իր րարեպաչսաութեամրն % իմասսաւթէէամր ու րարեչաւութիւններովը է Ասրս աղոց Հայր եմ՝ֆ որոնք մեծ յոյս կու աան ինծի %
9 \ԼՀաւասիկ գլխէս անցածները » որ^ գեակ 4 կը աեսնես թէ ինչպէս \Լսաուած գութ ունեցեր է իմ՝ վրաս 9 ե թէ ինչպէս այս վէրքս ինծի երջանկութեան աղրիւր եղեր է 9 ուսկից որ աւելի րանի չէի կրր֊ նար սպասեէէ իրաւցընէ ովէկրնար կարծեէ
□ւցւէւշտճ ԵV
