- 8 -
ԱՀաւաս^ պատկեր ՜ճշգրիտ մարդկային կե՛նաց | ուր մէկը իր րեո.ը շալկած ծանրա֊ քայլ կլլ քալէ 9 մինչդեո. ուրիշ մլլ արագա^ քայլ ե զուարթոլթեամր կր վազէ* կլլ Ձնայ գուշակել թէ՝ այս երկուքէ՛ն արդեօք որը պիտի հասնի ապահով իր Նպատակին է րոէնի մլլ կ՛ երթար այն կողմէն որ աւելի շուտ ե կարճ Համրով \^էրպախէն կլլ հա^ նէր \Լէրպուրկի աւերակները 9 որ կը կոչուի լյ օտիւ — լէէվբ1Լ է ծերոէն դէպի գեաին խոնարհած գլուխլլ կ* իմացլլնէր իր մըտ^, մտուքը ք և կոշտ դա լագանի մը վրայ կը յենուր 9 որուն նմանը քիչ անգամ* կը տես^ նուին մեր կողմերը ։ որ ճամրուն վրայ ի^.
րեն տղայ մը հանդիպէր 9 որ ոչխարները ար^ ծելէն դարձնէր ւ կամ* օրիորդ մը երկրորդ օրուան համար խուրձ մը ճիւղերու ժողուած տուն դառնար, երկչոտութեամր մը կ*ող^. քունէին զծերունին, ե քանի մը քայլ ընե^ լէն ետքը անգամ մըն ալ կը դարձ լնէին գլուխնին, ե աչք մը կը ձգէին անոր եաե^ լէն | վասն ղի այս մարգս եզական կերպա*, րանք մր ունէր ե զգեստներան ձեն ալ տեղացւոց սովորութենէն տարրեր է ւԼ^ա^ պէս իր վիճակական հին րերդին աւերակդ ներուն հասաւ 9 ուր աշտարակ մը ե քանի մ*ր փրլփըԼկած պատեր միայն Ձեացած էին* արԼլը հորիզոնէն վաՐ խոնարհելու աաեն քարակուտի մը վրայ նստաւ % ե աՀքերը գիլՐացի Ա*էակայիցր վրայ դարձ լնելով, գո^ րովալից սրտով մը այս խօսքերս րսաւ♦
□ւցւէւշտճ ԵV
