Այս էջը սրբագրված չէ
Անդ՝ ուր չքնաղ ծիածան
Նշան եդաւ հաշտութեան․
Որդւոց Հայկայ իր բաժին
Ժառանգութեանց հան երկին:
Ուր առաջին էր այգին
Ուրախարար բաժակին,
Զայն թողի ձեզ գուն ՚ի գուճ,
Ըզբօսարան վայելուչ։
Եւ ո՞ւր Ադին փափկութեան
Յոր Ծայրն եդաւ մակդկութեան:
Ո՞ւր են վայելքն անքնին
Նորա անմեղ վիճակին։
Ո՞ւր այն սեղան սրբութեան,
Զոր նախ յարոյց Հայաստան․
Հաշտել զՏԷՐ ՚ի նուէր,
Ջհերկ և հունձ մեր օրհնել։
Անհե՞տ եղև մինչ իսպառ:
Արմենակայն սուրբ Անտառ,
Ուր ՚ի սօսեան Հովանիս,
Գիտաց նստեալ աշխարհիս,
