Էջ:Թութակ Թաղիդեանց (1847).pdf/30

ԹՈՒԹԱԿ ԹաՂԻՂԵԱՆՑ ՏՈՒՏՈՒ

ՄՈ՛ՒՏ մեծափառ սրտիս Դժխց,
Ընդ իս ի դատ՝ յատեան բնութն ,
չես որ օրէնք թոյլ տան դեղոյ ,
Այսքան սաստիկ նազել, Տուտուծ
9
Ե՞մ ես արդեօք խտղալիկ քոց ,
Որ ի Հրապոյր խաբէութեան
Մտեալ յրոմուրս Հոգւոյ իմոյ ,
Կողոպտեցեր ողջ ղիս , Տուտու :
Սիրո իմ գերի տարտր գեղոյ ,
Կեանս արարեր ստուեր ունսյե .
Արդ փրկանակ սիտ գերւոյ քո
Թէ դիս կամիս՝ առ քեզ , Տուտու դ
.
թէ , տե՛ս սղալ ասաց լեզու,
Զին՞չ փրկանակ ազատու թեան
Արժան իցէ տալ այն դերւոյ .
Որ քո յոտին կայ մշոր Տուտուկ