Այս էջը սրբագրված չէ
ԹՈՒԹԱԿ ԹԱՂԻՊԵԱՆՑ ՍԷՐ ՎՐԻՊԵԱԼ
ԱՐԴ ԱՇԽՈՅԺ անմահ իմոյ եռանդեան ,
Դու, , որ ի Դից՝ տուար ինձ ոյժ արութեան «
Անվեհերել՝ հոգիս ի փորձ՝ վերելից ,
Մինչև ի կայս Անկարելեաց Բարձրութ եան :
Ջիավարեա ՛ի թևս հրեղէն նժուգաց՝
Յարշաւասոյը թափանձկութիւն քո մտաց
Եւ սաւանեալ ի սար լերին Արայեան •
աշեա ինկով զաստուածու Հիս քերթողաց ,
Որպէս զի կայծ անմահ նոցուն շնորհաց՝
վառեսցէ քոյ զեռանդ Հրեղեն տենչանաց .
՛ի բարձրագոյն նուագս երգոց ամբառնալ,
Լուսապատը զայն գաղափար Սիրուհեաց :
.
Որ իբրև զակն առաւօտեալ Արևուն ,
Հարեալ ՚ի նոր գեղոյ իւրոյ ի փաղիիւն •
Կամար կապեաց ընդ համօրէն Հայաստան ,
ցնդել ի բաց՝ զխաւարին մթութիւն :
Երանի թէ՝ ըստ արտաքին դիոակին ,
Չքնաղանայը վեհ գիտութեամբ՝ և Հոգին .
պտուղ բերել նմա գգործոց բարութ իւն ,
Որող հազորդ լինէր երկնից վիրակին :
