Էջ:Թութակ Թաղիդեանց (1847).pdf/33

Այս էջը սրբագրված չէ

27

Գլուխ նորա երկնաՀամբոյը տշտարակ ,
Ո-ը հսկէր Սէր սպառազէն ասպատակ
Հիւսով ք Հերաց նորա զոգիս հայեցկաց ,
Վարմել ի վեր Տիկնոջ ակնից պատարագ և
Ճակատ նորա իբրև ամուր անմատոյց ,
Յունքն աղեղունք , և աչք մառանք են զինուց.
Որով զինեալ՝ թէ ելանէ մենամարտ ,
Ո կարէ կալ իմանալին հարուածոց :
Շրթունք նորա , շուշանք անփոփ ի շնորհ ,
Առատապէս ճնշեն ի բաց՝ մեղու ծոր •
Ո՜վ սնու շունց , որ սողոսկեալ ի մարմին՝
Զմահացուն ընտփոխեն յանմարմին :
.
Ստինք սիրոյն՝ կոկոն կոկոն Համասփիւո- ,
Տան ստանդեաց՝ քերթողութեան ըզշնորհ ,
Ջոր թ է քանի՞ ախորժընկալ պատարագ ,
Ընդունէր իւը նորածաղիկ պատանեակ՝
Ջի՞ փոյԹ զայլոց —Բայց ինձ թէ դու հաւատաս,
Համարէի ձօնըզնոսա վերդաս
Քան զոր ընութիւն սիռեաց մարդկան ՛ի պարգև՝
Բիւր վտանգից թ է և անկեալ ստորև :
Յատուկ սիրոյ Աստուածութեան Արարած,
Որոյ նման՝ չիք և ի հոյլ ոք Հու ըեաց •
Եւ հնար ինչ մահկանացու Քնարիս ,
Միահաղոյն ճառել նորա սքանչելիս :
Ճառել չիշիեմ:—Այլ թէ սիրել մեղք իցեն ,
Ոյը ի պաշտօն ծնրի աշխարհ համօրէն :
Ո՞ր այն իմարք , որ զնա տեսեալ, չամաչին
Անմտաբար ըզդոյն խորհել տակաւին :