35
Ա՛Հ օր սուրբ ա՜հ, Քանի՞ ի խոր ազդեցել
Դրոշմ Լետոցդ երանութեան յոգի մեր,
Յորում անհոգ գլուխ ի զոգ հանգուցեալ
Ներդաշնակէր ունկան իմում զիւրըն սէր :
Քանի սիրուն երաքք Հաւուցն երգեցկաց ,
Ծառք և ծաղկունք և արձագանգք արձանաց,
Ձայնակցելով հրեշտակային Քնարին ,
Սողոսկէին ի լուր հիքոյս զմայլանս :
Այլ ամք կլցին յանբաւութ իւնս յաւիտեանց .
Յեղյեղեսցին կարզ ք Համօրէն բնու թ եանց .
Դարձցի Ջրուան անդրէն ի տիս մանկու թեան ,
Սկսանել զիւր նորաստեղծ Յոբելեան :
Մինչ զգասցի միւսանգամ Հաշտինա ,
Զգայու թիւն յանձն իւր այնքան գերակա
Ջի անմարթ է ընկղմելոյս ի մարմին ,
Շնչել ըզսիւգ իմանալեաց քնարին «
ԱՅՍՔԱՆ գունակ՝ աչացն է ցօղ ոսկեփունջ,
Ջեզոյը ի լէթ- մոռացութեան զիւր մրմունջ,
Ջի գոյք և գեղ, առանց գործոց բարութեան,
Անյիշատակ գնան ի վիչ կորստեան :
լայը , ի յուսոյն և հատանէր Հաշտինա ,
Մինչև իշեաց դաշն իւր դրուժ՝ սատանայ ,
Եւ առաքեաց առնա յանկարծ պառաւ գոնջ,
Օձազիսակ ընդղայն ասեմ` դառնաշունչ
Յոյր ի դիմաց Հատանէ ին արհաւ իրք ,
Եւ ի շրթ անցըն շողոքորթ ք և պատիրք -
Հրապուրել զերբեմն ընտիը սան երկնից ,
Խոր է խոհերս դժոխային աղիտից —
