«Իմ, եար բարձրագնայ լուսին, յո՞ւր կ՚երթաս գիշերղ անհաս. Շատ յերդիք ՚ի վար հայիս, կա տեսնես շատ կխզէլ ՚ի քուն, և զկոճկիկս ալ արձակ արեր, լույս դիպեր ՚ի մէջ ծըծերուն, Շռաիղ յերկինս տուեր, խաւարեր լոյսն ասաղերուն»։
Թարգմանած է.
Скажи, мой милый месяц, мне: куда спешишь, дробясь
Сквозь окна много милых дев ты видишь, дремлющих
Оне, полураздеты, спят; ты их ласкаешь в тишине, И после, в небе покраснев, ты звезды гасишь в вышине.
Ռուսերեն թարգմանության մեջ լուսինն է շառագունում ու աստղերը մարում, այնինչ հայերենի մեջ ծըծերի շառավիղն է երկինք տալիս ու սատղերի լույսը խավարեցնում։
Նույնպես սխալ է թարգմանած «Կռունկի» էն տողը, որ ասում է.
«Զարկած է զիս շամփուրն, բռնած կրակին».
«Вертель бьет меня, на огне согрет».
Հայերենի պարզ միտքն էն է, թե ինձ շամփուրն են անցկացրել ու բռնել կրակին, ոչ թե տաքացրած շամփուրը ծեծում է ին
Սայաթ-Նովայի
«Մեչկըդ սալբու չինարի պես…»
Թարգմանած է,
«Твой стан — чинарный кипарис».․.
