1915
ՄԵՐ UՐԲԱԶԱՆ ՀՈՎԻՏՆԵՐԸ (էջ 226)
Տպագրվել է Հթ, 1915, մարտի 81, 68
(ԴԵՊԻ ՄԵԾ ԿՅԱՆՔԸ (էջ 228)
Տաագրվհլ է Հթ, 1915, մայիսի 24, № ИЗ:
ՀԱՆԳԻՍՏ ՈՒ ԼԻՔԸ ՀԱՎԱՏՈՎ (էջ 280)
Տպագրվել է Հթ, 1915, հուլիսի 26, № 166:
ՔՈԻՁԱԿ ՆԱՀԱՊԵՏԻ ԵՎ ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱՅԻ ՌՈԻՍԵՐԵՆ ԹԱՐԴՄԱՆՈԻԹՅՈԻՆՆԵՐԻ ԱՌԻԹՈՎ (էջ 281)
Տպագրվել է Հթ, 1915, նոյեմբերի 26, № 166:
1. Տե՛ս. «Песни ашугов», перевод с армянского Валерия Брюсов а, «Русская мысль», книга IX, Москва и Петроград, 1915, էշ 1 — 18:
2. Նույն տեղում, էջ 1:
3. «Նահապետ Քատակի դիվանը», Փարիզ, 1902.
4. Սայաթ-Նովա, Դ. Ախվերդյանի հրատ., էջ 93 (ԺԸ երգից)։
5. Նույն տեղում։
6. Նույն տսղում, էջ 95:
7. Փար–ոչ թե լոյս, լուսեղեն, այլ փաոավոր, հոյակապ կնշանակե.
Արեգակի դեմն փար իս, այսինքն՝ արեգակից աոավել փառահեղ, շքեղ, հոյակապ ես։
Նույնն էլ՝
Արեգակի նման փարա իս, գոզալ.
Կնշանակե" արևի պես հոյակապ, սքանչելի ես, գոզալ։ (Տե՛ս Մ. Հասրաթ– յանի ծանոթագրությունները՝ «Սայաթ-Նովա», Երևան, 1963, էջ 317):
«Փար»-ի մասին ուշագրավ մի բացատրություն է տալիս Ü. ՚Իսրաեըսւճը (տե՛ս նրա «Քուչակ Նահապետի և Սայաթ-Նովայի ռուսերեն թարգմանություՏ– ների աոիթով» հոդվածը՝ Հթ, 1915, № 283):
8. Սայաթ-Նովա, հայերեն, վրացերեն, ադրբեջաներեն խաղերի ժողովս*– ծու, Երևան, 1963, էջ 18.
9. Նույն տեղում, էջ 47.
10. Շահը հենց թագավոր իմաստով է գործածված։ Թումանյանը հետտ–» գատւմ նկատել է այդ (տե՛ս նրա «Դրական նկատողություններ» հողվածք)»
