Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/107

Այս էջը հաստատված է
1892



* * *

Երբ գիշերային
Մութ հորիզոնից
Արև կամ լուսին
Երևում են ինձ,
5 Իմ տխուր հոգում
Ծագում է ոսկի
Ճաճանչը հուսո
Հարատև կյանքի,
Եվ մտածում եմ.—
10 Աշխարքը դեռ կա,
Դեռ օր կըտեսնեմ…
Եվ նշանն ահա։
Հրճվում է հոգիս,
Երգում եմ զվարթ,
15 Եվ ժպտում են ինձ
Թե՛ աստված, թե՛ մարդ։


Աստծո տաճարում
Մոմը սեղանից
Խնկաբույր ծխում,
20 Վառվում է հանգիստ.
Իմ մռայլ հոգում
Առաքինության,
Ճշմարիտ կյանքի
Հավիտենական

105