Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/283

Այս էջը հաստատված է
ԱՂԹԱՄԱՐԻ ԿՂԶՈՒՄ

Սըրտիս խորքերեն,
Հովեն թե ծովեն
Մի ձեն եմ լըսում.—
Ո՛նց է մի աղջիկ
5 Մեղմ ու հանդարտիկ
Անվերջ արտասվում։

Կոպիտ աշխարհ է,
Մարդը միշտ չար է,
Կյանք է կործանում,
10 Կյանքն էլ կործանված
Որ անցավ գնաց,
Էլ ետ չի դառնում…

Սըրտիս խորքերեն,
Հովեն թե ծովեն
15 Մի ձեն եմ լըսում.—
Ո՛նց է մի աղջիկ
Մեղմ ու հանդարտիկ
Անվերջ արտասվում։

«Թամա՜ր… Ա՜խ, Թամա՜ր…»
20 Իզո՜ւր… ոչ մի բառ…
Չի պատասխանում։
Սերը որ կորավ,
Սիրտը որ մեռավ,
Արցունքն է մնում…

277