Նորան օգնության,
Ցավին կարեկից։
25
Դեպի սրտիս միակ
Սիրած առարկան.
Անունս՝ Աղեքսանդր,
Ազգավ՝ Գոլոշյան։
Երբ «դեպ Հայաստան»
30
Բառը լսեցի,
Զարմանք ինձ պատեց,
Շվարած մնացի։
Փա՛ռք քեզ, տեր աստված,
Մտքումս ասացի.
35
Տաքացավ սառած
Արյունն հայ ազգի։
Եվ էլի դարձա
Ես դեպի նորան,
Այսպես խոսեցա
40
Ձայնիվ հեգնական.
Դարձի՛ր, պատանի,
Փոխի՛ր ընթացքդ.
Համապաստասխան
Չէ ուժիդ միտքդ։
45
Ձմեռն է սաստիկ
Հայաստան երկրի.
Դու միակ ծաղիկ,
Գարուն չես բերի։
Ամայացած է
50
Հայաստան աշխարհ․
Հայը ցրված է
Երկիրներ օտար։
