Ախ, թե տեսնես ազգիս բախտը… կտրուկ, քաջարի, Մոլորել է ավերներում Տուրուբերան աշխարհի, 55 Կռունկ, ասա, բավական է, թափառելուց դադարի, Ասա, կռունկ, ասա, հոգիս, ասա արի՛, ա՜խ, արի՛։ Կռունկ, ի տար, օ՜ն, <Դեհ, դեպի Տարոն Թռի՛ր, սլացի՛ր, 60 Գնա հեռացիր։>