Այստեղ ահա ինչ են ասում,
Սիրելիդ իմ Անուշավան,
Ահա ինձնից ինչ են ուզում
(Որին, գիտես, ես չեմ հավան)։
5
(Սրանով էլ չեմ ասում թե
Այնքան էլ խելոք եմ ես,
Դե, այնքան որ, աստված գիտե,
Ուղիղ գնում եմ ճամփես).
Ինձ ասում են, թե սարսաղ ես,
10
Որ չես ուզում տերտեր դառնալ,
Պետք է հանգիստ կնքես, թաղես,
Հարստանաս անակնկալ։
Այն գյուղ<աց>ին, որն որ թողած
Սարումն իրանց ոչխարն անտեր,
15
Եկավ այստեղ այնքան սողաց,
Մինչև վերջը դարձավ տերտեր։
Ինչո՞վ ես դուն նրանից պակաս,
Ինչու դուն չես կարողանում։
Ձենդ լավն է, բոյդ [լավն է],
20
Էլ ինչի՞ ես մտիկ անում։
Քեզ կհարգեն, քանի սաղ ես,
Քեզ կտան ազիզ սեղան,
