Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/386



ՉՈՆԳՈՒՐԻՍ

Քո պատմածներն,— այդ ձայները տրտմության,
Հառաչանքով, հեծեծանքով մշտական
Հուշում են ինձ հին օրերի հիշատակով թախծաբեր։

Է՛յ իմ չոնգուր, երբևիցե երանի
5 Ուրախ հնչյուն քեզնից լսած լինեի,
Որ իմ վշտոտ սրտի ցավին դարման լիներ, մեղմացներ։

376