Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/412




Գիշերն իրենք վերիցն մըտան,
Ծեծեն [էդ երեք] հավերն։

25 Չըգիտեին հասկ թակելը,
Իրար գլխի զարկեցին
Ու ձեռների փետե թակերն
Կոտրատեցին ու թողին։

Կոտրտանքն էլ ընկան, դիպան
30 Նրանց քնքույշ ոտներին—
Ամոթանքից ու զայրույթից…