Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/448



1890 «ԱՅԴ Ի՜ՆՉ ՍՐՏԱՄԱՇ ՏԽՐՈՒԹՅՈԻՆ է ՔԵԶ…» (էջ 45) Ինքնագիր հատվածի մշակման պատկերը

5		Իմ հայրենիքս տխուր․․․
7	ա	Ամեն տեղ միայն [բռնություն անարգ]
	բ	Ամեն տեղ միայն, միայն ցավ․․․
17		Մի՞թե տրտմության թախիծը այդպես
19	ա	[Եվ] մի՞թե [երբեք էլ] չէ երգելու
	բ	Մի՞թե այլևս նա չէ երգելու
20	ա	[Նա իր] պապերի երգած խրախույսը,
	բ	Իրան պապերի երգած խրախույսը։

«ՊԱՆԴՈԻԽՏՆ ԵՐԳԵՑ ՕՏԱՐ ԵՐԿՐՈՒՄ…» (էջ 48)

23 ինք.

Ունի նաև՝

Խեղճը [երգեց], ողբաց մենակ․․․

«ՄԻ՛ ՈՐՈՆԻՐ ՄԻ ԺԱՄԱՆԱԿ…» (էջ 49)

4—7	ԲՄ	Եվ դատարկ է տեղը հիմա։
		Մի՛ արտասվիր… հեռո՛ւ, խնդրեմ.
		Քո հայացքից միայն տխրադեմ
		Հիշատակներ պիտի զարթնեն,

ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ ԱՌԱՋԻՆ ԱՍՏՂԻ ԴԻՄԱՑ (էջ 56)

2 ինք.	[Հանգչում են] Խավարի գրկում արդեն ընկղմված,
6	Այն սիրատենչակ սիրահարներին,