Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/455

Այս էջը հաստատված է

Բ. Բինա — սարվորի վրանների խումբ։

Գ. Արխաչ — տեղը, ուր վեր են անում (կանգնեցնում են) ոչխարների հոտը։

Դ. («Հե՛յ հեյի՜» համար) — Մի բացականչություն է, որով հովիվը հայտնում է յուր արթնությունը և սպասում է գողերին կամ գազաններին։

Ե. Հավար — օգնության աղերս—բացականչություն։

Հեղինակային ծանոթագրություններ կան նաև ԲՄ II-ում.

Ա. Ծովիան — փայլակ։

Բ. Արխաչ, թուրքերեն բառ է — հոտի բացօդյա հանգստության տեղն է.

Գ. («Թևի» համար) — Այն որոշյալ տեղն է, որտեղից շունը հսկում է։

«ՀՈՒՍԱՀԱՏՈՒԹՑՈՒՆԸ ՏԻՐԵԼ է ԿՅԱՆՔԻՆ…»
(էջ 95)
15 ինք. Ունի նաև՝ Մի՞թե չեք սիրում հայոց պարծանքը,


ԽԵՂՃ ԱԴԱՄՅԱՆ
(Էջ 97)
3—5 ինք. Այն շրթունքները պատմում Էին ինձ
Լիրի, Համլետի, տաք մավրի սրտից.
Այն աչքերն ուժեղ հրով ցոլանում—


ԱՍՏՂԵՐԻ ՀԵՏ

(էջ 99)

Տարբերակ

ԳԻՇԵՐԱՅԻՆ ՄՏՈՐՄՈՒՆՔ

Էյ աստղե՜ր, աստղե՜ր,
Երկընքի աչքեր,
Որ այդպես ցրված
Շողում եք վառված,—
5 Գիտե՞ք թե ինչեր