Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/459

Այս էջը հաստատված է

11 Չասել ինչով ես ուրախ եմ, (բախտավոր եմ)


ՀԻՇԻ՜Ր…
(էջ 114)
7 ԲՄ II Նրա սերը մնաց անհաս,


«ԻՆՁ ՄԻ՛ ԽԸՆԴՐԻՐ, ԵՍ ՉԵՄ ԵՐԳԻ…»
(էջ 115)
1—4 ԲՄ II, Դ, Դփ Ինձ մի՛ խընդրիր, ես չեմ երգիլ,
Շատ է տխուր իմ երգը,
Նորա[1] ձայնը կըխորտակի
Քնքույշ սրտիդ բերկրանքը,
7 ԲՄ II, Դ Ե ս երգեցի սարի վերա,
8 ԲՄ II, Դ, Դփ Եվ չորացան խոտ ու վարդ,
12֊ից հետո ԲՄ II, Դ, Դփ Ես երգեցի կես գիշերին,
Վառ աստղերը իմ երգից
Գունատվեցան, դողդողացին
Եվ չքացան երկնքից.
Մեկը միայն[2], որ փայլում էր,
Այն էլ մահվան աստղն էր․․․
15—16 Որ մի սիրո երգ հյուսեի
Եվ երգեի քեզ համար,
18 Թույն ու թախիծ և գիշեր։


ԿԱՍԿԱԾ
(էջ 117)
1 ինք. Ո՞վ ես չար ոգի, որ իմ լուռ սրտում
Մճ Ո՞վ ես չար ոգի, որ դու իմ սրտում
  1. ԲՄ II նրա
  2. ԲՄ II միմիայն