Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/461

Դ, Դփ	Փընտրում են, կարծես, մի տեղ—օթևան,
6-ից հետո Մճ, Դ, Դփ	Այս աղետակոծ, մոլի և չնչին
	Կյանքի ցավերի, դավերի միջին,
7 Մճ, Դ, Դփ, ԲԲ	Այս խավար, ճընշող, ցուրտ մըթնոլորտում
9 Մճ, Դ, Դփ	Մտածմունքներս, տենչերս աննենգ,

ԱՂԲՅՈՒՐ (էջ 131)

1 ինք. ա	Ականակիտ ջուր էր բխում,
բ	Ջուր էր բխում լանջերում,
Լ II, 1909	Սարալանջում, ժայռի տակ,
2 ինք. ա	Սարալանջում ծաղկավետ
բ	Ծաղկադալար սարերի,
3	Եվ անօգուտ ճահճանում
Աղ	Եվ ցրվելով խոտերում
4 ինք․ ա	Ցրվում հանդերում, կ ան աչում։
բ	Թավուտներում [դալարի]։
5	Նորա առջև մի խոր գուշ[1]
6 ինք․ Աղ	Շինեց հովիվն ու տարավ
7 ինք․	Եվ խոսքերով փաղաքուշ,
Աղ	Ձայն ածելով փաղաքուշ,
8 ինք․	Ջրեց հոտը յուր ծարավ։
9 ինք․ Աղ	Պախրեն անցավ այն սարից
12 ինք․ ա	Հապա վերև աստըծուն։
բ	Հետո նայեց աստըծուն։
13—20 ինքնագիրը չունի
17—19 Աղ	Ապա թե իր օրհնանքը
	Մաղթեց մարդը այն բարի,
	Քո շինողիդ օր֊կյանքը

ՀԱՇՏՈԻԹՅՈՒՆ (էջ 132)

15-16 Ա ինք.	Հենց փաթաթվել ես թխպոտ ամպերում,
	[Կարծես] Չես ուզում ասես էլ տեսնել արև։

1. Ինք․ փոքրիկ փոս