Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/467

[Նույն] Մի սահմանում,
[Ու նույն մահով] Մի ճամփով էլ
Պիտի գնան[ք],
Կըրկին ձուլվեն[ք],
Մի հող դառնան[ք],

«ԵՍ ԱՍԱՑԻ,— ԴՈՒ ԾԱՂԿՈՒՄ ԵՍ…» (էջ 147)

5 Հհ, ԲԲ	Միմիայն, ափսո՛ս, սիրտդ է մեռած,
Դփ	Միայն, ափսոս, սիրտդ է մեռած,
6 Հհ, ԲԲ	Միմիայն նա է չոր քեզանում․․․
	Նա հառաչեց և ինձ ասաց.
	«Միմիայն սիրտս չես տեսնում»։

ԺՊՏՈՒՆ ԱՉՔԵՐ (էջ 148) Տարբերակ

Դու շատ մի՛ գերվիլ ժըպտուն աչքերին.
Նրանք շատ անգամ ծաղիկներ են վառ,
Բուսած կորստյան անդունդի ծայրին
Միամիտներին քարշելու համար։

5 Ահա պոետն էլ մի անգամ գերվեց
Ժպտուն աչքերի հըրապուրանքին,
Նրանից հետո էլ վախճան չըկա
Նորա ըզգայուն հոգու տանջանքին։