Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/513

5-ից	հետո	[Ա՜խ, ինչպես լավ էր]
11	ա	Ա՜խ, [էս ի՞նչ ցավ էր,]
	բ	Ա՜խ, առաջ լավ էր,
11-ից	հետո	[Ա՜խ, էս ինչ ցավ էր]
23		Ա՜խ, [ինչպես] էս ինչ ցավ էր,
35	ա	[Ա՜խ] էս ինչ ցավ էր–
	բ	Էս ինչ նոր ցավ էր—
39	ա	[Ու] խեղդում էինք պարտքերի տակին
	բ	Դեռ խեղդում էինք պարտքերի տակին
40	ա	[Եվ խլում տունը, տեղը կամ այգին —
	բ	Եվ հետո խլում տունը կամ այգին—
52	ա	Մյուսները նրան կամ [գերի] կամ պարտ —
	բ	Մյուսները նրան կամ ծառա կամ պարտ—
56	ա	[Ամեն մի] գյադա լեզու են առել,
	բ	Աղքատ և գյադա լեզու են առել,
72֊ից	հետո	Վերջապես [առաջ] մեր տանը հանդարտ
		Քեֆ էինք անում [ինչպես աղա] մարդ,
		Մեր ինչի՞ն էր պետք, թե ղաչաղ Հալեն[1]
		Իր տունը շինել…
		Հիմի ի՞նչ ասեմ, մեղա քեզ աստված,
		Ամբողջ գիշերը [Քնից զըրկված] քունս փախցրած,
		Թվանքը ուսիս, սրտումս երկյուղը,
		Ղարաուլ կանգնած պահում եմ գյուղը։

1899 ՍԻՐԵԼԻ (էջ 371)

6 Ինք. Տողը գրել, ապա ջնջել է՝ թողնելով միայն «Հայտնի» բառը։
20 Ունի նաև.՝ Նա… որ [կողոպտեց] նույնիսկ Արարչին։

1. Բառը կարելի է կարդալ նաև՝ Հուդեն։