ԼՈՒՍԱԲԱՑԻՆ
(«Ծուղրուղո՜ւ…»)
(էջ 221)
Ակունքը ժողովրդական է։ Հավանաբար Թումանյանն օգտվել է բանավոր աղբյուրից։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
Ինքնագիրը չի պահպանվել։
Առաջին անգամ տպագրվել է Լ I, 1907, էջ 49, այնուհետև՝ Լ I, 1908, էջ 45, ապա՝ ԵԺ I, 221:
Արտատպվում է 1908 թ. Լ I-ից։
ՓԻՍՈՆ
(«Փիսոն, փիսոն մլավան…»)
(էջ 222)
Ակունքը ժողովրդական է։
Տպագրվել է Տ. Վարդանյանցի «Ժողովրդական անգիր բանաստեղծություններ» ժողովածուի մեջ (Թիֆլիս, 1901), «Կատուն» վերնագրով։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
Ինքնագիրը չի պահպանվել:
Առաջին անգամ տպագրվել է Լ I, 1907, էջ 58, այնուհետև՝ Լ II, 1908, էջ 14 և նույն դասագրքի հետագա տարիների հրատարակություններում, ապա՝ ԵԺ I, 229։
Արտատպվում է Լ I-ից:
ՈՒՐԱԳ ՈՒ ՍՂՈՑ
(«Մի՛ լինիր ուրագի պես…»)
(էջ 223)
Ակունքը ժողովրդական է։
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
Ինքնագիրը չի պահպանվել։
Առաջին անգամ տպագրվել է Լ I, 1907, էջ 62, այնուհետև՝ Լ II, 1908, էջ 30 և նույն դասագրքի հետագա տարիների հրատարակություններում, ապա՝ ԵԺ I, 223։
Արտատպվում է Լ I-ից։
